 |
| Pokrzywa zwyczajna |
Dotychczas, gdy zamieszczałem wpis o roślinie starałem się
zawrzeć tam dużo informacji o niej samej oraz o jej zastosowaniu. To zbyt
skomplikowana sprawa, dlatego zmieniłem koncepcję i będę zamieszczał wpisy
opisujące konkretną potrawę. Zwykle będą to proste do wykonania, smaczne
potrawy. Myślę, że będzie to trochę lepsze rozwiązanie.
 |
| Odpowiednia konsystencja |
Po bardzo długiej zimie, nareszcie roślinność budzi się do życia, dlatego będę
pisał o pożywieniu.
W Polsce pospolicie występują dwa gatunki pokrzyw: pokrzywa
zwyczajna (urtica dioica) i pokrzywa żegawka (urtica urens). Oba gatunki mają
takie samo zastosowanie w leśnej kuchni, można je spotkać praktycznie wszędzie,
co jest ogromną zaletą. Zbieramy całą część nadziemną pokrzywy, kiedy jest jeszcze
nie wielka (do 15cm), wtedy jest najlepsza. W przypadku większych roślin,
zbieramy tylko szczyty.
 |
| Gotowe usmażone placki |
Składniki to: pokrzywa, mąka, woda, olej, dodatkiem mogą być przyprawy (według
uznania). Opłukane i umyte pokrzywy drobno kroimy i wrzucamy do naczynia, dosypujemy
mąki, dolewamy trochę wody i mieszamy. Najważniejsze jest, żeby pokrzyw było
kilkukrotnie więcej niż mąki! Musimy uzyskać gęsty, lepiący się wyrób.
Następnie wrzucamy na gorący olej całość i formujemy na patelni placki, smażymy
kilka minut po obu stronach. Gdy uformujemy zbyt grube, mogą być surowe w
środku, elastyczne. Dobrze przygotowane placki mają pomarańczowy, złocisty
kolor, podczas jedzenia chrupią ; przypominają domowe placki ziemniaczane. Smak
bardzo łagodny, nie czuć smaku pokrzywy tak jakbyśmy jedli surowe liście.
Polecam wszystkim wybrać się na skraj lasu, nazbierać młodych pokrzyw i
przyrządzić ciekawy obiad. Bardzo szybko można zrobić dużo jedzenia i dobrze
się najeść! Obecnie jest mało pokrzyw, długo trzeba zbierać. Warto poczekać
jeszcze kilka dni na zbiór.
Analogicznie można postępować z wieloma innymi roślinami jadalnymi.
Więcej zdjęć w galerii o pożywieniu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz